Przeglądasz: Windows PC

Icy Tower? Grało się! Nigdy nie byłem w nią szczególnie dobry, ale to tylko motywowało mnie do dalszych prób. Z tego co pamiętam nie dotarłem nigdy dalej niż do ~220 piętra. A jaki jest wasz rekord? 🙂

Kontrowersyjna opinia na temat Planetary Annihilation, innowacyjnej gry RTS czerpiącej garściami z kultowego Total Annihilation. Spora część internautów nie podziela mojego entuzjazmu, ale ja wciągnąłem się bez reszty. Może dlatego, że jestem strategicznym noobem i łatwo mnie zadowolić. Nie bez znaczenia jest również fakt, że od premiery gry we wrześniu wydano masę aktualizacji, które mogły poprawić wiele problemów na jakie narzekano jeszcze parę miesięcy temu. Ciężko jest mi to ocenić, gdyż sam zacząłem grać dopiero kilka dni temu.

Kontrowersje ciągną się za grami wideo od początku istnienia tego medium. Kiedyś palono książki, potem za całe zło świata odpowiedzialne były radio, telewizja i Dungeons & Dragons… a teraz kozłem ofiarnym są gry.
Postal przypomina, że w ciągu niemal 20 lat dyskusja na temat szkodliwości gier wideo nie ruszyła się z miejsa ani o krok.

Jeden z najciekawszych, chociaż niszowych, tytułów ekskluzywnych dla Xboksa One. Na temat D4 było niezwykle cicho przez co pierwotnie umknęła mojej uwadze. Teraz dostępna jest za darmo dla posiadaczy abonamentu Xbox Live Gold, więc była idealną okazją do zapoznania się z tym dziwacznym tytułem.

Z Archiwum X to serial, który pamięta chyba każdy widz oglądający telewizyjną „dwójkę” w latach 90. Ta popularna seria zaowocowała kilkoma grami wideo z której najbardziej znaną był obiekt dzisiejszego materiału wideo. The X-Files Game z 1998.

Kolejne próby rebootowania kultowego Jagged Alliance udowadniają, że JA2 było niedoścignionym ideałem i chyba lepiej nie odkopywać więcej zwłok tego bohatera wojennego.

Moja przygoda z The Crew zaczęła się niczym podręcznikowa miłość od pierwszego wejrzenia. To właśnie ten trailer pokazany na targach E3 w 2013 roku wywołał we mnie ogromne emocje i z wypiekami na twarzy oczekiwałem jakichkolwiek informacji o grze. Zapowiadało się świetnie – ogromny, otwarty świat z masą aktywności i możliwością podróżowania po nim w gronie znajomych to coś, czego w obecnej generacji jeszcze nam nie dostarczono. Rzeczywistość zweryfikowała jednak moje oczekiwania, serwując ciekawą, aczkolwiek niepozbawioną wad hybrydę gry samochodowej i… MMO.

This War of Mine to wyjątkowa i klimatyczna opowieść o prawdziwym obliczu wojny i jej prawdziwych bohaterach. Ludziach, którzy zmuszeni są brać w niej udział i wbrew swojej woli odczuwać jej skutki.

Serdeczne podziękowania dla 11 bit studios za dostarczenie egzemplarza gry.

W dzisiejszym Podglądzie kolonizujemy nieznane światy. Temu „duchowemu następcy Alpha Centauri” bliżej do expansion packa dla Civilization V, ale nie należy tego traktować jako wadę.

Od razu przyznam się bez bicia, że na odświeżonego Isaaca czekałem jak siedmiolatek wyczekujący Bożego Narodzenia. Podglądałem sobie po trochu aktualizacje na blogu autora niczym dziecko otwierające kolejne okienka kalendarza adwentowego. Dla mnie premiera Rebirth to takie małe święto, bo Ofiarowanie Izaaka to jeden z najlepszych zabijaczy czasu z jakimi się spotkałem. Oczekiwania miałem więc ogromne, a hype, jaki mi się udzielał już od pojawienia się pierwszych informacji o planowanym remake’u wzrastał coraz bardziej wraz ze zbliżaniem się daty premiery. W zasadzie ciężko określić, dlaczego gra ta wciągnęła mnie aż tak mocno, bo przecież pierwszy Izaak nie był pozbawiony wad. Ba, miał ich całą masę, od denerwujących bugów po uciążliwego Flasha, ale i tak straciłem ponad sto godzin na rozgrywaniu kolejnych podejść, a nawet po uzbieraniu wszystkich osiągnięć zdarzało mi się wracać. Jak więc wypada szumnie zapowiadana wersja odświeżona na tle oryginału?