Przeglądasz: Komputery

Rycerze i Kupcy to kultowa gra strategiczna z przełomu wieków. Czy tylko ja zastanawiam się skąd wziął się tytuł skoro w K&M rycerzy jest jak na lekarstwo, a kupców jeszcze mniej?

Jedna z gier, która ratowała nudne lekcje informatyki. Może nie postarzała się tak dobrze, jakbym sobie życzył, ale nadal sprawia sporo radochy.

Czy dwudziestoletnia gra może zostać odświeżona z wyczuciem tak, aby nie odstawać jakością od współczesnych tytułów? Autorzy remake’u pierwszej przygody Gabriela Knighta twierdzą, że tak (zgodnie z przewidywaniami, część wspomnianych błędów została załatana krótko po ukończeniu dzisiejszego materiału).

Pretensjonalizm gier wideo musi się kiedyś skończyć. „Sztuka” i „innowacyjne doświadczenie” to dziś pretekst dla braku talentu i wyobraźni.

Niepowstrzymany Gorg atakuje Ziemię w tym tower defensowym hołdzie ery filmów science-fiction lat 50. Tylko na arhn.eu: wersja 60fps tego materiału w wyższej jakości.

Blizzard po raz kolejny pokazał, że wie, o co chodzi w e-sporcie. Karcianka, która miała być tylko pracą na boku, okazała się pozycją zdobywającą kolejnych graczy w ilościach hurtowych. Byłoby dziwne, gdyby Zamieć nie kuła żelaza póki gorące i nie wydała dodatku do gry.

Emergency było zawsze na kupce „moich ulubionych gier do których nigdy nie wróciłem”. Zapamiętałem ją tak ciepło, że bałem się, że rzeczywistość okaże się dużo bardziej brutalna. Tak, nadal jest cholernie trudna i tak, nadal równie satysfakcjonująca co te 15 lat temu.

Za dnia niepozorny woźny, nocą niewolnik harujący w fabryce RaptureFarms. Oto Abe, który chce opowiedzieć wam historię o tym, jak z nikogo stał się bohaterem swojego ludu. Oddworld: New ’n’ Tasty to remake kultowej platformówki Oddworld: Abe’s Oddysee z 1997 roku.

Zachęcamy również do obejrzenia naszego materiału Retro z Abe’s Oddysee.

Platinum Games znane jest raczej jako producent „poważniejszych gier”, ale to właśnie Niesamowici 101 pokazują jak przyjemną grę można stworzyć podejmując ryzyko innowacji.

Od czego by tu zacząć… Może w miarę obiecująco rozpocznę od fabuły. Kolonizatorzy nowoodkrytej, cudownej planety jak i jakakolwiek komunikacja z nimi przepadły równie szybko co ów raj odnaleziono. To nasza postać ma być osobą, która przyjrzy się bliżej całej tej tajemniczej ewaporacji. Lądujemy więc na orbicie i… cóż rzec – gra jak wygląda, każdy widzi i nie, to nie żadna screenowa kompresja, ona jest po prostu taka brzydka. W dodatku prezentuje się tak przez cały czas. Puste góry i równiny aż po horyzont. Czasem trafi się jakiś budynek czy wystająca rura odpływowa, ale to tyle. Nuda, żeby to jeszcze ładne było, niestety nie. Rozumiem założenie, ale widząc rozciągnięte jak się tylko da tekstury z wyraźnymi granicami między jedną a drugą, czuję lekkie rozczarowanie miast niepokoju.