Przeglądasz: Recenzje

W Super Smash Bros. Ultimate na arenie spotykają się najpopularniejsi bohaterowie gier wideo. Mario, Ryu, Pac-Man, Zelda, Mega Man, Snake i wielu innych!

PlayStation Classic miało być celebracją bogatego dziedzictwa pierwszej konsoli do gier Sony. Ale w rzeczywistości zminiaturyzowany „szarak” oferuje jedynie absolutne minimum w kwestii zawartości, jakości emulacji i funkcji.

Let’s Go Pikachu i Let’s Go Eevee odbiegają znacząco od tego czego spodziewali się wieloletni miłośnicy żółtych chomików. Czy inspiracje z komórek i uproszczenia wpłynęły negatywnie na ostateczny produkt? Przekonajcie się z nami!

Nie będziemy owijać w bawełnę. Bethesda nie popisała się z Falloutem 76, nawet jak na swoje dotychczasowe… niskie standardy jakości.

Jedna z najpopularniejszych marek pierwszego PlayStation powraca w odświeżonej formie.

Uwielbiam serię Call of Duty. I wbrew pozorom nie piszę tego ironicznie. To gry, przy których bardzo dobrze się bawię, które zwyczajnie dają mi satysfakcję i pozwalają złapać oddech pomiędzy dojrzałymi, fabularnymi produkcjami. Co roku z zapartym tchem czekam na kolejną odsłonę serii i właściwie nigdy się jeszcze nie zawiodłem. Ale Call of Duty: Black Ops 4 niebezpiecznie zbliża się do złamania tej dobrej passy.

Rockstar Games prezentuje swoją najnowszą przygodę. Jeszcze większa, jeszcze bardziej złożona i jak żadna inna wcześniej próbująca oddać brudne realia życia na dzikim zachodzie.

Do redakcji trafiło ostatnio trochę darów losu, głównie klawiatur i myszek, które już opisałem. I cóż, w mojej opinii, pomimo stosunkowo budżetowego wykonania recenzowanych przedmiotów, stosunek jakości do ceny był naprawdę przyzwoity. Razem z nimi został nam przysłany również mikrofon Tracer Studio Pro. Po próbie nagrania nim audio do filmu na naszym kanale okazało się, że nie jest ani “studio”, ani “pro”. Zacznijmy od początku.

Pamiętacie nasz test 3 niedrogich klawiatur? Część z was zainteresowała się wówczas myszkami, które były obecne na zdjęciach. Tak się…

Wojna Krwi („Thronebreaker”) to niezbity dowód na to, że historie Północnych Królestw Sapkowskiego nie muszą kończyć się na Wiedźminie Geralcie.