Przeglądasz: Xbox 360

O ponad 10-letnim już Dishonored (!!!) opowiada w dzisiejszym materiale redaktor Palar. O zalążkach studia Arkane, pomyśle na ten nietypowy „symulator” skrytobójcy i jego dziedzictwie.

Z okazji N7 Day Palar prezentuje Wam wspomnienie z Mass Effecta 2. Gry uważanej przez wielu fanów za szczytowe osiągnięcie Bioware i zdecydowanie najmocniejszą część trylogii.

Bitwa o Śródziemie to jedna z najlepszych gier RTS swoich czasów. Czy sequel dorównywał oryginałowi? A może wręcz go przebijał? O następcy klasyka, jego konsolowym porcie dla Xboksa 360 i jedynym dodatku – Królu Nazguli – opowiadamy w dzisiejszym odcinku serii Retro. Yay!

Zanim Quantic Dream zaczęło sprzedawać nam emotions™, a David Cage eksplodował popularnością Heavy Rain, kultową grą z katalogu studia był Fahrenheit z 2005 roku. Wczesny eksperyment firmy z innowacyjnym konceptem gry narracyjnej.

Trudno uwierzyć, że Mass Effect ma już trzynaście lat. A jednak! Jedna z najlepiej wspominanych trylogii RPG siódmej generacji konsol odbiła się szerokim echem w świecie gier wideo. Dziś przyglądamy się jej pierwszej odsłonie.

Wydany w 2007 roku Assassin’s Creed stworzył praktycznie nowy podgatunek gier akcji. Nazywane dziś czasem żartobliwie „ubigrami”, takie trzecioosobowe tytuły akcji toczą się na dużych otwartych mapach zalanych setkami markerów oznaczającymi miejsca warte uwagi gracza.
Ten koncept wywodzi się właśnie z Assassin’s Creeda, który rozpoczął życie jako kolejna odsłona marki „Prince of Persia”… ale w biegu produkcji rozwinął się na tyle, że przekształcił się we własny, unikatowy cykl.

Naszym zdaniem jedna z najlepszych gier 2009 roku nie mogła nie doczekać się rocznicowego materiału wspominkowego. The Beatles: Rock Band trafiło do sprzedaży 09.09.09.

Zerknij poniżej, by znaleźć materiał zakulisowy!

Do sprzedaży trafiła właśnie najnowsza odsłona mającej już ponad 25 lat serii Samurai Shodown. O początkach tej długowiecznej serii w dzisiejszym materiale z cyklu Retro!

Zapomniane dziś Dark Messiah stoi w krzyżowym ogniu sporów graczy. Jedni uważają, że wyprzedała swoją epokę. Inni nie odnaleźli jej czaru.

LIMBO nie jest grą dla każdego. To ciężka, mroczna produkcja, która może i nie mówi wielu rzeczy wprost, za to opowiada historię – i to jedną z tych bardziej przygnębiających. Jest niezwykle podobna do uprzednio przeze mnie omawianego Thomas Was Alone. Również znajdziemy tu ciekawą narrację oraz niecodzienny styl rozgrywki jak na “platformówkę”. Podobała mi się jednak o wiele bardziej. Jest całkiem krótka, ale to plus, dzięki któremu nie dłuży się tak jak Thomas. Clou rozgrywki jest proste, sprowadza się do parcia postacią do przodu, omijając różne śmiercionośne przeszkody, i rozwiązywania różnych prostych zagadek opartych na fizyce gry. Brzmi jak nic specjalnego, ale rozgrywka staje się satysfakcjonująca dzięki klimatowi.