Przeglądasz: Kategorie Dodatkowe

Oto moje przemyślenia na temat pięciu nowych kartridżów dla konsol Atari. Niektóre są fajne… niektóre moim zdaniem nie mają sensu bytu. Ale żadna z gier nie jest fundamentalnie okropna, więc dajmy im uczciwą szansę!

Ze sporym opóźnieniem wywołanym chorobą, wracam do Was z recenzją Donkey Kong: Bananza na Switcha 2. Grą, do której podszedłem sceptycznie (wyglądała jak Odyssey 2, a poza tym nie lubię Donkey Konga)… a okazała się jedną z moich ulubionych platformówek ostatnich lat. O małpich figlach więcej usłyszycie w mojej przydługawej recenzji!

nu・yell JN-100 japońskiego Jaguara (nie, nie tego), to jeden z najciekawszych „gamingowych” (?) gadżetów wszech czasów. Maszyna do szycia, która pełnię swoich możliwości pokazywała tylko wtedy, gdy kontrolowało się ją… Game Boyem! I wbrew pozorom zabawka taka miała sens!

Osiem lat temu Nintendo zrewolucjonizowało rynek konsol, łącząc po raz pierwszy w historii moc urządzenia stacjonarnego z mobilnością konsoli przenośnej. Czy Nintendo Switch 2 powtórzy ten sukces, rozwijając sprawdzone pomysły w bezpieczny, lecz skuteczny sposób?

Arcydzieło Carol Shaw może nie zachwyca dziś oprawą graficzną czy dźwiękową. Natomiast fundamenty, które nałożyło na sposób projektowania gier do teraz odbijają się echem.

Czy na martwe konsole wychodzą jeszcze gry? Jak widać, wychodzą! Parasite Pack na Nokię N-Gage to pierwsza od niemal 20 lat kartridżowa pozycja na zapomniany konsolofon Finów. Niezależny deweloper Lowtek Games przeportował (choć nie do końca) trzy swoje tytuły i wydał je w limitowanym nakładzie w fizycznej formie. I co ciekawe… sprzedał je wszystkie!

Lubię recenzować drukarki 3D, ale dla Waszego zdrowia psychicznego ograniczam to hobby na tym kanale do minimum. Raz na jakiś czas tama musi przelać, dlatego w tym materiale chwalę się zabawką, którą bawię się już od ponad pół roku.

Trochę felieton, bardziej recenzja nowego Doom: The Dark Ages od id Software/Bethesda. Wspaniała gra, choć podobnie jak Doom Eternal pięć lat wcześniej, bawi się z oczekiwaniami graczy.

Na radarach graczy Clair Obscur: Expedition 33 pojawiło się dość niespodziewanie. Debiutanckie dzieło studia Sandfall Interactive zachwyciło recenzentów swoją nietuzinkową oprawą graficzną, stylistyką belle époque i interesującym podejściem do gatunku RPG utożsamianego do tej pory raczej z grami pochodzącymi z Japonii.

Choć po Underground 2 można było spodziewać się po prostu odcinania kuponów od popularnej marki, ten szybko ogłoszony sequel okazał się wspaniałą grą wyraźnie odchodzącą od liniowej struktury swojej poprzedniczki. Pierwsze „otwarte miasto” w historii i serii i solidnie rozwinięte tryby rozgrywki czyniły z niej godnego następcę. A mówimy tu wyłącznie o wydaniu głównym — na PC, Xboksa, PS2 i Gamecube’a. Wydania komórkowe, PSP, DS i GBA to już trochę inna, choć równie fascynująca historia!