Przeglądasz: Windows PC

Ikai to pierwszoosobowy horror psychologiczny czerpiący z elementów japońskiego folkloru. Wcielamy się w kapłankę, która musi się zmierzyć z duchami.

Na sequel Franko fani czekali dosłownie dekady. Najpierw dwójka miała wyjść na Game Boy Advance (!), potem była niesławna akcja crowdfundingowa. Do trzech razy sztuka. Tym razem „Franko 2” naprawdę wyszedł i… wbrew przewidywaniom nie okazał się okropnym kupsztalem. Nawet jeśli z całą sympatią do tej gry, nadal ciężko mi jest ją na razie rekomendować.

FAITH: The Unholy Trinity to pikselowa gra grozy cofająca graczy do czasów gamingu tak wczesnych, że ocierających się nawet o epokę Atari 2600. Ale to właśnie zachowawczość w formie i przekazie buduje jej niezwykłą atmosferę.

Gra, która spędziła w limbo niemal dekadę nie mogła się udać, prawda? A jednak! Według ZłejSaigi™, Dead Island 2 jest produkcją przyjemną! Brutalną, pełną przerysowanej przemocy i świadomą swojego absurdalnego konceptu.

W swojej nowej serii, Pan Dibbler zanurza się w fascynującym świecie wirtualnych koszmarów. Dziejszy horror, Signalis, to jeszcze świeża, stylizowana survivalówka tocząca się w dystopijnej przyszłości.

Po świetnym RE2 i odrobinę słabszej trójce, przyszła kolej na remake Resident Evil 4 z 2005 roku. Oryginalnie odchodziła ona odrobinę od utartego schematu odsłon poprzednich i zmiany te przeniesiono to wzorowo, jednocześnie unowocześniając odrobinę rozgrywkę.

Gra, która podzieliła krytyków i oczarowała fanów. W Hitman: Codename 47 wcielamy się w płatnego mordercę, którego zadaniem jest eliminowanie określonych celów. Na swoje czasy, a nawet dziś, tytuł unikatowy wymagający od grających zdolności planowania i logicznego myślenia w miejsce typowej dla gatunku strzelanek bezrefleksyjnej akcji.

Temple of Startlight to pozornie nieskomplikowany, ale za to niezwykle pomysłowy i kreatywny tytuł grupy studentów. Znakomita zabawa dla ludzi lubiących logiczne łamigłówki oraz… kolory.

The Settlers: New Allies powstawało 5 lat. I zupełnie tego nie widać po tym jak wygląda efekt końcowy. To nienatchniona, wieszająca się i skupiająca się na rozgrywce multiplayer wydmuszka próbująca udawać coś czym nie jest.

Legendarny Faraon powraca! Ten remake nie tylko całkowicie odbudowuje grę od podstaw, ale również usprawnia wiele skostniałych elementów oryginału. Zawiera również dodatek „Kleopatra”. Niestety, nie wszystkie zmiany są tu moim zdaniem na plus.