Przeglądasz: Platformy

SimCity. Kto by pomyślał, że zwykły tytuł symulacyjny spotka się z tak gigantyczną falą hejtu ze strony graczy. Jeden z najgłośniejszych (i to niekoniecznie z dobrych powodów) tytułów tego roku pod lupą arhn.eu

Boo! Haunted House! Luigi musi odnaleźć odłamki zaginionego księżyca, by uspokoić zdenerwowane tym faktem duchy. W tej przygodowej grze akcji na Nintendo 3DS nie brakuje strachu dla najmłodszych, wyzwań dla najstarszych i lejących się jak ektoplazma litrów dobrej zabawy.

Recenzujemy jeden z ambitniejszych tytułów logicznych ostatnich lat. Euro-Man to zabawne i unikatowe połączenie gry ekonomicznej i strategii z przepyszną porcją dobrego humoru.

Kreskówkowa para niezbyt rozgarniętych nastolatków wyrusza w szaloną podróż, jaką zafundować mogą nam tylko lata 90.

Recenzja niezależnej gry logicznej „The Bridge” firmy The Quantum Astrophysicists Guild.

Recenzja trybu jednoosobowego gry Tomb Raider. Bardzo ładna, bardzo organiczna i bardzo dynamiczna, ale czy prócz uczty dla oczu nowe przygody Lary Croft mogą popisać się czymś jeszcze?

Recenzja przygodówki point and click, którą podesłało nam IQ Publishing. Szczerze mówiąc nie spodziewałem się po niej zbyt wiele, bo okładka wygląda jak typowy plakatowy potworek. Okazało się jednak, że nie należy oceniać płytki po okłace — Book of Unwritten Tales jest zaskakująco dobre!

Są takie chwile, kiedy nie mamy czasu lub po prostu jesteśmy zbyt zmęczeni, by angażować się w gry z rozbudowaną fabułą i chcemy po prostu oddać się jakiejś niewymagającej skupienia rozgrywce. Wybór gatunku jest w tym momencie absolutnie dowolny, jednak ja, jako że za młodu zagrywałem się w Pontifeksa, postanowiłem dać szansę Bridge Project – produkcji Caipirinha Games wydanej w Polsce przez IQ Publishing.

Metal Gear Rising to jedna z niewielu gier w uniwersum Metal Gear, w których palców nie maczał bezpośrednio Hideo Kojima. Gra akcji w której kierujemy Raidenem, robotycznym ninja pracującym na zlecenie prywatnej firmy wojskowej „Maverick Enterprises”.

Dziś coś co przygotowałem całkowicie dla zabawy, bez większego, głębszego celu. Troszkę System Error, troszkę ogólnego chwalenia. Czasami mam wrażenie, że jeżeli jakiś znany „let’s player” w coś nie zagra, to dla dużej części widowni taka gra zwyczajnie nie istnieje*. A szkoda. Bo są perełki pokroju Retro City Rampage, które spłyną po odbiorcach mainstreamowego gówna jak po kaczce, a faktyczni miłośnicy gier nigdy o nich przez to nie usłyszą.