Przeglądasz: Konsole Nintendo

Code Name: STEAM to strategia na konsolę Nintendo 3DS autorstwa weteranów gatunku, firmy Intelligent Systems. W alternatywnej, komiksowej rzeczywistości steampunkowego XIX wieku, Abraham Lincoln jest szefem tajnej organizacji walczącej z kosmitami. Nagła inwazja zmusza go do ratowania swoich brytyjskich sojuszników i odparcia ataku obcych najeźdźców!

Kirby and the Rainbow Paintbrush („Kirby i Magiczny Pędzel”) wydany w USA jako „Kirby and the Rainbow Curse” to kolejna pogodna platformówka na konsolę Wii U firmy Nintendo. Tym razem zadaniem gracza jest rysowanie ścieżek dla tytułowej różowej kulki za pomocą ekranu dotykowego kontrolera konsoli. Produkcja wyróżnia się na tle konkurencji specyficzną, plastelinową grafiką, ale niestety, naszym zdaniem, rozgrywce brakuje różnorodności.

„Zasada Talosa” to bardzo interesująca gra logiczna z intrygującą warstwą fabularną i świetną oprawą graficzną. Co ciekawe, za produkcję odpowiedzialne jest studio znane z serii Serious Sam.

Spojrzenie na najnowszą grę logiczną od Nintendo. Jedenastoletnia już marka „Mario vs. Donkey Kong” powraca w swojej odświeżonej odsłonie na Wii U i 3DS. Niestety, brak innowacji i wysoka cena nie zachwycają.

Dziś w Podglądzie The Escapists, symulator ucieczki z więzienia, z pełnym dobrodziejstwem inwentarza.

Jedna z najlepiej ocenianych gier w historii branży powraca w przenośnej formie dla konsoli Nintendo 3DS. Nie zaskoczymy chyba nikogo zdradzając, że nasza ocena tego remake’u jest bardzo pozytywna?

Przed Wami jedna z najtrudniejszych, a jednocześnie najfajniejszych gier na NES-a. Wydana na kartridżu platformówka Homebrew z 2010 roku autorstwa Sivak Games.

Krótkie podsumowanie pierwszego płatnego dodatku do Mario Kart 8, który to, wbrew pozorom, nie skupia się wyłącznie na The Legend of Zelda.

Od razu przyznam się bez bicia, że na odświeżonego Isaaca czekałem jak siedmiolatek wyczekujący Bożego Narodzenia. Podglądałem sobie po trochu aktualizacje na blogu autora niczym dziecko otwierające kolejne okienka kalendarza adwentowego. Dla mnie premiera Rebirth to takie małe święto, bo Ofiarowanie Izaaka to jeden z najlepszych zabijaczy czasu z jakimi się spotkałem. Oczekiwania miałem więc ogromne, a hype, jaki mi się udzielał już od pojawienia się pierwszych informacji o planowanym remake’u wzrastał coraz bardziej wraz ze zbliżaniem się daty premiery. W zasadzie ciężko określić, dlaczego gra ta wciągnęła mnie aż tak mocno, bo przecież pierwszy Izaak nie był pozbawiony wad. Ba, miał ich całą masę, od denerwujących bugów po uciążliwego Flasha, ale i tak straciłem ponad sto godzin na rozgrywaniu kolejnych podejść, a nawet po uzbieraniu wszystkich osiągnięć zdarzało mi się wracać. Jak więc wypada szumnie zapowiadana wersja odświeżona na tle oryginału?

Kopnięci bezceremonialnie w dół przepaści stajemy twarzą w twarz ze śmiercią. Cóż z tego, że nasze grzechy są nam odpuszczone, gdy piekielne poczwary nie pozwolą cieszyć się nam świeżo zdobytą absolucją.